Jonge boeddhisten over aardse zaken in het boek ‘Ja, ik zit!’

Geertje Couwenbergh (27, innerpreneur, fotomodel, schrijfster, Shambhala)

“In een liefdesrelatie ontkom je niet aan je neuroses. Je kunt je hele leven op orde hebben, maar een relatie blijft een soort snelkookpan waarin je ego en de drang je vast te klampen sterk naar voren komen. Dat kost enorm veel energie. Ik snap dan ook echt wel waarom mensen celibatair worden; als ik de energie die ik in relaties steek, in studie of meditatie zou steken, zou dat een wereld van verschil zijn. Je bespaart jezelf bovendien een hoop pijn als je geen relaties aangaat, want in een liefdesrelatie hecht je je als de neten. Je weet wat de tegenhanger daarvan is op het moment dat het weer voorbij is of zelfs tijdens de relatie: evenveel shit. Toch kan ik er niet omheen: ik ben een sucker for love. Intuïtief voel ik dat mijn grootste kans op spirituele groei in de liefde zit. Er is niets wat je zo naakt maakt en je zo constant op je bek laat gaan als een relatie.

Bovendien merk ik dat het elkaar voedt. Seksualiteit en meditatie bijvoorbeeld: als ik mijn bewustzijn ontwikkel, ga inzien hoe kostbaar het hier en nu is en terugga naar mijn zintuiglijke ervaring, dan werkt dat door in mijn seksleven. Het is geweldig om de aandacht die ik heb ontwikkeld door te mediteren mee te nemen in mijn seksualiteit. Door op die manier contact te maken met mijn partner, kom ik dicht bij het opheffen van de grens tussen ons beiden. Mijn beoefening heeft dan ook een zeer versterkend effect op mijn liefdesleven en andersom. Het conflicteert absoluut niet.”

Hoe gaat anno 2020 met Geertje? Lees het in dit interview.

Sander Hartveld (27, mediaontwerper, Wake Up)

“Het liefste zou ik een partner hebben die boeddhist is of in ieder geval spiritueel is ingesteld, maar soms heb ik het gevoel dat die voorwaarde me in de weg staat bij het aangaan van een relatie. Dat het te veel drempels opwerpt. Wat ook niet helpt, is dat ik me anders ga gedragen als ik een meisje versier. Ik wil op zo’n moment authentiek zijn, maar als ik een meisje heel aantrekkelijk vind, laat ik me daar te veel door meeslepen, waardoor ik mezelf niet meer herken. Daar word ik dan weer onzeker van. Iemand verleiden vind ik sowieso lastig, omdat ik het gevoel heb dat ik die persoon en mezelf verleid ons anders voor te doen dan we zijn. Het voelt niet oprecht. Dat zorgt voor een tweestrijd in me: aan de ene kant heb ik het gevoel dat iemand versieren de enige manier is om een relatie te krijgen, aan de andere kant wil ik mezelf blijven. Ik heb nog nooit seks gehad, maar dat zou ik wel graag willen. Een van de redenen dat ik heb besloten om geen monnik te worden, is omdat ik niet celibatair wil zijn.

Soms besteed ik een tijdje geen aandacht aan dit onderdeel van mijn leven. Op andere momenten vind ik het heel confronterend dat het niet lekker
loopt en probeer ik te onderzoeken hoe het komt dat ik nog steeds in deze situatie zit. Ik kan wel accepteren dat ik het er moeilijk mee heb en het boeddhisme helpt me om hier met geduld mee om te gaan, maar soms heb ik het gevoel dat ik het anders moet aanpakken. Dan vind ik dat ik een actievere houding moet aannemen, want op deze manier lukt het niet. Ik ben eraan toe om een relatie aan te gaan, maar voorlopig blijft de vraag hoe ik dat kan doen op een manier waarop ik mezelf kan blijven.”

Robert de Boer (27, Psycholoog, Rigpa)

“Accepteren dat ik geen protestant maar boeddhist ben, is voor mijn ouders een geleidelijk proces. Mijn vader is twee keer meegegaan naar een lezing van mijn leraar Sogyal Rinpoche (Tibetaans boeddhistische leraar), toen deze in Nederland was. Mijn ouders hebben ook allebei een boek van de Dalai Lama en van Sogyal Rinpoche gelezen, dus ze doen wel echt moeite om me te begrijpen. Ik leg ze ook weleens wat uit, maar soms krijg ik het gevoel dat ik dat kan blijven doen. Mijn moeder is bijvoorbeeld eens meegegaan naar Lerab Ling (retraitecentrum van Rigpa in Frankrijk). Het eerste wat je ziet als je daar de tempel binnenkomt, is een gigantisch gouden Boeddhabeeld. Er hangen ook mooie schilderijen aan de muur, kortom: er is veel pracht en praal. In het protestantisme heb je geen beelden, dus mijn moeder vindt het moeilijk te bevatten wat daar de functie van is. Ik leg op zo’n moment uit wat de bedoeling is, namelijk dat het beeld van de Boeddha ons herinnert aan eigenschappen zoals compassie en liefde, maar een paar maanden later kunnen we weer van voren af aan beginnen. We gaan het toch niet weer over dat gouden beeld hebben hè, denk ik dan.

Ik vind het niet pijnlijk, maar word er wel wat ongeduldig van. Aan de andere kant daagt het me uit om die dingen beter uit te leggen. Mijn moeder heeft zich in het begin ook zorgen gemaakt dat ik monnik zou worden. Dat was haar grootste nachtmerrie, want dan zou ik geen vriendin krijgen en zij geen kleinkinderen. Mijn ouders hebben een heel goed huwelijk en voor hen is een relatie tussen man en vrouw het mooiste wat er is. In het begin heb ik er wel over gedacht om monnik te worden, maar nu ik een vriendin heb, ligt mijn pad in de gewone maatschappij. Mijn ouders zijn ook om die reden erg blij met Svea. Inmiddels ben ik al zeven jaar met boeddhisme bezig en hebben ze er vrede mee. Ze zijn ergens ook wel trots dat ik hier zo diep induik. Tegelijkertijd helpen ze me om met beide benen op de grond te blijven. Ik zit nogal eens met mijn gedachten in de wolken, maar zij zeggen tegen me dat ik mijn studie moet afmaken en over de toekomst moet nadenken. Met dat soort praktische adviezen houden ze me in balans.”

Het boek ‘Ja, ik zit!’ is te koop voor 5,- euro, exclusief verzendkosten. Bestel nu een exemplaar via Anne Kleisen. Vermeld in de mail je adres en het aantal exemplaren dat je wilt kopen.

In 2020 interviewde Anne Kleisen een drietal mensen uit het boek opnieuw: Hoe gaat het nu met ze? Zijn ze nog steeds boeddhist?
Lees het in ‘Ja, ik zit! Tien jaar later’