Awake: mediteren met Sogyal Rinpoche

De Bodhitv-redactie was vorige week bij het Rigpa-event Awake: een teaching van de beroemde Sogyal Rinpoche, omlijst met gezelligheid. Superhip maar toch intiem.  

De draaitafel van DJ Isis staat al klaar in de hal van het RAI theater. Hier vindt voor de vierde keer Awake plaats, een evenement dat Rigpa eerder in Amsterdam en ook in Sydney organiseerde. Het concept: een kleine zaal, een geleide meditatie, een teaching van Sogyal Rinpoche en na afloop met een biertje dansen op de platen van een bekende DJ.

Ik had een evenement van dalai lama-achtige proporties verwacht, maar het is gelukkig veel kleiner. De sfeer is rustig en opgewekt en het publiek bestaat uit een gekke mengelmoes van jonge hipsters, opgepoetste Bloemendaal-types en in linnen geklede spirituelen.

Op het podium in de zaal staat een grote afbeelding van een Boeddha met lichtprojecties erop. Daarachter een lotus met verkleurend backlight. Vooraan staat een minibureautje met een voetenbankje en een blauwe bureaustoel. Er klinkt meditatieve muziek, de mantra ohm mani padme hum en de stem van Sogyal Rinpoche die zegt: “Rest in natural great peace”, “We are what we think. With our thoughts we make the world.” Je zou dit geheel wat gelikt kunnen vinden, maar gelukkig werkt dat gekke bureautje enigszins relativerend.

De spanning stijgt
De zaal stroomt vol. Er is enige competitie om de voorste stoelen, de sfeer is niet meer zo gemoedelijk. Om kwart voor acht gaat het licht uit, alleen de lichtjes van het Boeddhabeeld branden nog. Er klinkt een vrouwenstem die een geleide meditatie met ons doet. Helaas blijkt mediteren en verslaggeven niet tegelijk te kunnen en kies ik voor het laatste. Rechtop, ogen open. Adem, relax. Het licht wordt groen, een telefoon rinkelt, mensen giechelen. Het licht wordt steeds groener, dan langzaam blauw. Ik kan de blauwe letters op mijn notitieblok bijna niet meer lezen en krijg een lichtelijk surrealistisch gevoel. Hmm.

Na negen minuten is de meditatie afgelopen. Gastvrouw Lex Empress heet ons welkom en vertelt over Sogyal Rinpoche: hij is geboren in het oosten van Tibet waar hij werd opgevoed in een klooster. In 1971 ging hij godsdienstwetenschap studeren in Engeland. Daarna paste hij zijn manier van lesgeven aan aan het westen: meer dynamisch en intiem. Hij geeft al dertig jaar les over de hele wereld, 250 keer per jaar, vandaar die bureaustoel..!

Na een tijdje wachten in stilte komt de leraar binnen. Hij doet een dekentje om tegen de kou, zet een kopje groene thee en draait het dopje van zijn waterflesje los. “I heared you were excited to see me! I was equally excited to see you!”

Inner peace and contentment
Sogyal Rinpoche maakt nog wat grapjes met het publiek (“Is that your new boyfriend?!”) en waarschuwt ons dat hij best lang gaat praten maar dat we daarna dan ook een gids voor het leven zullen hebben.

“Our main purpose in life is to be happy.” Volgens Rinpoche zijn er twee niveaus van geluk: lichamelijk comfort en een diepere mentale tevredenheid. Het eerste kan gepaard gaan met hebzucht, we willen altijd meer, we verlangen. Maar: we moeten blij zijn met wat we hebben. Mensen die alleen naar bezittingen streven, hebben geen tijd voor een zoektocht naar hun innerlijke rijkdom.

“It’s the foolish that go looking for happiness outside themselves. The causes for happiness are present in our minds and hearts. Taking care of mind and heart is crucial. That’s it in a nutshell. You got it?!”

Het gaat erom dat we onze geest temmen, of transformeren. “Mind drives you crazy!”. Want wij zijn niet onze geest. “When you realize the nature-mind, you are no longer defined by your thoughts and emotions. They are not you.”

Dat moest ik net even horen
“The way is meditation, to bring the mind back home.” Ik ken Sogyal Rinpoche niet goed en kan niet meegaan in de adoratie van de zaal, maar soms denk ik: pff, dat moest ik echt even horen. Bijvoorbeeld met betrekking tot mijn stiekeme meditatie-angst: “Fear is in the untamed mind. So the only thing you fear is your own mind. Become your own master. You are much bigger than your thoughts and emotions. Rise above them.”

Rinpoche geeft water aan een hoestende mevrouw. “Lot of water drowns the cough!” Daarna wijdt hij een tijdje uit over wetenschappelijk onderzoek naar meditatie: het verandert de structuur van de hersenen. “The part of the brain that forms positive emotions was bigger, the part that forms negative emotions was gone. So their brain is permanently damaged: they are always happy!” 

Ondertussen slaat de leraar heel veel bladzijden over: “All this is irrelevant!” Dan legt hij uit hoe we moeten mediteren: kijk naar wat er maar opkomt, negeer het niet maar hou er ook niet aan vast. “Be referenceless. The thought is not the problem, it’s thinking of the thought.”

WK-emoties
“I’m slowly coming to the end of it, which is actually a miracle cause normally I go on till 22:30. Om grappend te vervolgen: “I didn’t want to keep you too long, you have better things to do: watch World Cup!” Daarna keuvelt hij nog wat over het WK en over een vriend die hem sms’t vanuit Brazilië. “Did Holland once win? No? That brings some emotion, ha ha!”

Na afloop draait DJ Isis en zijn er stoelmassages. Dat laatste lijkt me wel wat, maar ik moet naar de trein, en bedenken wat ik nou van deze avond vind. Voor niet-boeddhisten is het misschien te devotioneel, voor boeddhisten is het misschien teveel buddhism 101.

En toch, hoewel ik Sogyal Rinpoche erg popie-jopie vind en hij soms in tegeltjeswaarheden spreekt, komt er wel iets van binnen. Tijdens de lezing krijg ik weer het gevoel dat het mogelijk is: dat ik niet bang hoef te zijn voor mijn eigen geest. En vooruit, om zijn grapjes kon ik ook wel lachen.

Nu maar doen wat de leraar zegt: “Was this useful for you? Then start applying!”