De Ziji Summit: Shambhala-jongeren in San Francisco

“De Sakyong is een gezonde jonge vent die iemand nodig heeft om zijn autogordel los te maken, een paraplumanager heeft voor drie meter lopen door de zon en vrijwel geen woord direct tot personen richt. Oeff… kwam ik daarvoor helemaal naar San Francisco?”

“You are the key to the future”, zei Sakyong Mipham Rinpoche tijdens de eerste wereldwijde congregatie van jonge leiders binnen de Shambhala-traditie, die eind april plaatsvond in San Francisco. Zeventig jongeren uit de Verenigde Staten, Mexico, Canada, Brazilië, Nederland en Oostenrijk kwamen daar bijeen om ideeën en ervaringen op het gebied van leiderschap binnen hun sangha te delen. Velen van ons organiseren en geven leiding aan jongerenavonden op Shambhala-centra en raakten geïnspireerd door deze gelegenheid om met elkaar in contact te komen en van elkaar te leren.

Ziji
Het Ziji Collective is ontstaan in de tijd van de Occupy-beweging. Een paar jonge frisse Shambhalageesten uit San Francisco, onder leiding van Alex van Gils, leek het tof om zich aan te sluiten bij Occupy. Ze gooiden hun auto’s vol met meditatiekussens en Shambhala-vlaggen om op het plein van de protesten een plek te creëren om met z’n allen te mediteren. Daar stak de oude garde van Shambhala echter een stokje voor, omdat de sangha niet geassocieerd wil worden met politiek getinte protesten. Logisch! Onder de naam ziji Het woord ziji betekent onvoorwaardelijk zelfvertrouwen. Door middel van onze ervaring proberen we jongeren te inspireren om daar zelf naar op zoek te gaan. Naast jongerenavonden op de centra kun je denken aan gefaciliteerde ontmoetingen over literatuur, muziek, eten, politiek, of een dansfeest. Wat deze evenementen met elkaar gemeen hebben is dat ze uitgaan van de fundamentele goedheid van de mens zelf, en daarmee ook van de interacties die mensen met elkaar aangaan. , zonder Shambhala-associaties, werd het plan voortgezet en werden er flink wat uren op het kussen gemaakt.

Dat vind ik dus gaaf. Onder het motto “niet lullen maar poetsen”, je auto volgooien met meditatiekussens en gaan met die banaan! Actie!

Generatiegenoten als leraar

Inmiddels schieten de jongerengroepen over de hele wereld als paddenstoelen uit de grond. Zo mooi om van al die jonge mensen die actief zijn binnen die groepen te horen waar ze mee bezig zijn. De gesprekken tijdens de dode momenten in het programma vond ik het meest waardevol! Het delen van nieuwe ideeën, luisteren naar andere visies en creatieve oplossingen, werkte inspirerend. Ook vond ik het fijn om te kunnen vergelijken. Waar staan wij in Rotterdam? Wat kan er beter en wat doen we goed? Ik heb tijdens mijn trip naar San Francisco het meeste geleerd van mijn generatiegenoten. Die kennis mag ik delen met mijn medeorganisatoren en bezoekers van Buddhist Youth Night Rotterdam. Dankbaar.

Het was een vol programma met workshops, lezingen en feestelijke interactie, met als hoogtepunt een toespraak van Rinpoche. Hij benadrukte vrij letterlijk hoe belangrijk de dynamiek die jongeren met zich meebrengen, voor de sangha in haar geheel is. Persoonlijk voelde onze ontmoeting met de Sakyong niet zozeer als een inhoudelijke lezing, maar veel meer als een empowerment. Doordat hij ons figuurlijk op onze zetel zet als jonge leiders, voelde ik mij gesterkt om de uitdagingen die deze positie met zich meebrengt aan te gaan, en geïnspireerd om mee te werken aan een gezonde en heldere toekomst.

De Sakyong, devotie en de nuchtere Hollander
Maar… ik twijfel wel over wat ik van Sakyong Mipham Rinponche moet vinden als leraar en leider van Shambhala. Ik hoop dat ik binnen Shambhala nog vrienden heb na die uitspraak! Ik ben een nuchtere Hollander die moeite heeft met gezag, autoriteit en devotie. Misschien moet ik daar eens goed naar kijken. Feit is dat ik een paar keer flink twijfelde over wat ik door mijn Hollandse, Rotterdamse “doe maar normaal dan doe je al gek genoeg”-bril waarnam. De Sayong is een gezonde jonge vent die iemand nodig heeft om zijn veiligheidsriem van de auto los te maken, een paraplumanager heeft voor drie meter lopen door de zon, vrijwel geen woord direct tot personen richt en weinig emotie en kwetsbaarheid toont. Oeff… kwam ik daarvoor helemaal naar San Francisco?

Maar vanaf het moment dat de Sakyong gaat praten word ik zachter in mijn kritische houding. Wat een intelligente kerel! Zijn boodschap vind ik echt te gek en ik ben het eigenlijk helemaal met hem eens! Ja ik vind ook dat we binnen onze sangha de uitdaging moeten aangaan om jong en oud te verbinden, ja ik moet NU van mijn kussen afkomen en de gemeenschap in, ja laten we de verandering zijn die we graag zouden zien, ja we zouden ons als “leiders” overbodig moeten maken i.p.v. onszelf centraal stellen, nee je hoeft niet eerst volledig verlicht te zijn om in actie komen, ja laten we gebruik maken van de kennis van de oudere generatie, ohh yes wij zijn inderdaad de toekomst van Shambhala. Damn, deze man begrijpt het!

De uitdaging voor het dagelijks leven
Hoe kan ik deze Ziji-vonk doortrekken naar andere situaties binnen mijn dagelijks leven en hoe kunnen we dat als sangha doen? Ja, het kussen en het persoonlijke pad vormen de basis, maar wordt het geen tijd dat ik van mijn luie reet kom? Dat ik dat wat ik geleerd heb op het kussen weet te verwerken in mijn dagelijks leven en in het contact met collega’s, cliënten, familie, verslaafden, planten, huisdieren, en alles wat compassie en liefde verdient? Een hele uitdaging. Tijden de Summit werd gevraagd om concreet te zijn. Mijn aspiratie is om een meditatiegroep in een verslavingskliniek of jeugdgevangenis op te starten.

Als ik de vorm loslaat, kritisch naar mijn eigen autoriteitsproblemen kijk en de inhoud centraal stel, dan is dit een man met een intelligente boodschap! En die paar dingen die IK dan minder aantrekkelijk vind… so be it! Op naar de volgende Ziji Summit.