Goink monk: Het constante verlangen naar vermaak
Gastauteur Bodhitv
04 september 2014
· 2 min. leestijd
Maarten Hunink leeft een jaar als monnik in Rotterdam. Meestal maakt hij iedere week een videodagboek, maar dit keer was hij meer in de stemming voor een blog. Waar hij nu tegenaan loopt, na bijna twee maanden in zijn antikraakpand: het eeuwige menselijke verlangen naar vermaak, plezier en genot.
Vandaag at ik een pannenkoek, omdat ‘ie daar zo uitnodigend op het aanrecht lag. En toen hij op was, wilde ik er nog een. Gelukkig was er nog een – de laatste – dus at ik die ook op… En toen stond ik daar even en vroeg me af: “Wat nu?” Dus pakte ik mijn telefoon en keek of ik nog berichten had. Geen berichten… Pffff.
There is no pleasure that I haven’t actually made myself sick on.
– Philip Seymour Hoffman
Mensen en misschien ook alle andere soorten hebben de sterkte gewoonte om vermaak te zoeken en verveling of pijn te vermijden. Ik doe het in ieder geval de hele tijd. Het is denk ik een van de redenen dat onze soort heeft kunnen overleven. Terwijl ik dit blog probeer te schrijven ben ik me ervan bewust dat ik af en toe gewoon even een grappige video wil zien, of een gifje, of nou ja, wat dan ook. Iets grappigs en interessants dat mijn brein kan vermaken en mijn lichaam van een dosis endorfine kan voorzien… Zoals dit bijvoorbeeld:
Was dat nou niet leuk!?!
Ja! Die man is fantastisch…
En nu? Nu is het afgelopen, weg, floeps… En daarna voel ik me verveeld, leeg, hongerig naar meer!! En voor ik het weet zit ik om 5 uur ’s ochtends al acht uur lang gekke filmpjes te kijken… Tja…
Een tijdje geleden vroeg ik mezelf: “Is vermaak geluk?”. En toen besefte ik dat dat niet zo is. Vermaak is vermaak, en geluk is geluk. En wat geluk is, dat ben ik nog elke dag aan het uitvinden. Een paar toffe mensen die voor ons leefden hebben wel wat hints achtergelaten en volgens mij heeft het iets te maken met begrip en liefde 🙂
Bijvoorbeeld begrijpen dat de pijnlijke dingen in het leven deel zijn van het totaalpakket. Dat het duister je het licht doet waarderen en dat er zonder modder geen bloemen zouden zijn. Dat je niet altijd moet weglopen van oncomfortabele dingen in het leven, maar ze moet bekijken en ervan leren. In mijn ervaring wordt het leven dan minder uitputtend en juist kalmer, prettiger en leuker. Gelukkiger, eigenlijk.
No Mud, No Lotus
– Thich Nhat Hanh
Wil je meer weten over Maarten en hoe hij erbij kwam om dit project te doen? Lees het interview dat Bodhitv vlak voor hij begon met hem had.
Of bekijk Maarten’s Facebook 🙂
Portret Maarten: Sara Wilhelmsson
