Van bestselling monnik Haemin Sunim hoef je niet perfect te zijn

Toen Haemin Sunim voor het eerst op een baan solliciteerde, ontving hij tot zijn verbazing een afwijzing. Hij had tot dan toe helemaal geen ervaring met mislukken. Het deed hem enorm pijn en hij raakte gefrustreerd. Zo erg dat hij drie dagen neerslachtig in bed lag, voordat hij ontdekte dat hij misschien ook iets van deze mislukking kon leren.

Dit o zo herkenbare tafereel uit het leven van de moderne mens is afkomstig uit Sunims tweede boek ‘Houden van dingen die niet perfect zijn’. Een boek vol praktische adviezen voor het dagelijks leven. Van kinderen opvoeden tot liefde, vriendschap en spirituele ontwikkeling.

Zo raadt hij zijn lezers aan juist niet voor frustratie te vluchten, maar deze rustig te accepteren: “Als je toegeeft dat je hebt gefaald, wordt je geest rustiger en dat helpt om in te zien wat je nu moet doen”, schrijft de monnik.

Haemin Sunim, aka Twittermonnik

Het zijn hapklare brokken wijsheid die het tegenwoordig goed doen in de algoritmes van sociale media. Het is dan ook geen toeval dat de boeken van Sunim daar ontstonden. Na afloop van boeddhistische ceremonies komen lekenbezoekers vaak bij de monniken met een verzoek om goede raad. Sunim ontdekte dat mensen hem vooral advies vragen over zaken waar ze in hun leven tegenaan lopen: gebrek aan succes op het werk, de zorg voor ouders of het omgaan met een ernstige ziekte.

Om meer mensen te kunnen bereiken, maakte hij een Twitteraccount aan dat al snel viraal ging. Een uitgever pikte het op en zijn eerste boek ‘Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt’ werd een hit. Ook zijn tweede, recentelijk vertaalde werk stond in Zuid-Korea een jaar lang bovenaan in de bestsellerlijst.

Boeddhistische wijsheid

Toen ik het boekje doorbladerde kwamen Sunims adviezen eerst nogal oppervlakkig op me over. “Alleen als je jezelf goed genoeg voelt, kun je goed voor een ander zorgen” en “Laat de mening van iemand anders niet je leven bepalen”: het zijn nogal open deuren. Maar gaandeweg werd de diepere laag van boeddhistische wijsheid toch voelbaar. Bijvoorbeeld als hij schrijft over verlichting en de ware aard van de geest.

“Verlicht worden betekent niet
dat je onmiddellijk perfect wordt.
Zelfs nadat je verlicht bent
moet je eraan werken om je nieuwe bewustzijn
in lijn te houden met je daden, vooral in menselijke relaties.”

Geen hele vernieuwende teksten en ook niet bijzonder mooi geschreven, maar voor mij werkten ze prettig relativerend. Bijvoorbeeld als hij benadrukt dat hijzelf nog lang geen Boeddha is en de kloof tussen woorden en daden ook nog niet gedicht heeft. Of als hij zegt dat je een probleem niet oplost door er veel over na te denken: “We worden niet wijs door meer te denken. Wanneer onze geest ontspannen is en openstaat, krijgen we opeens een prachtig nieuw idee.” Bovendien schrijft hij laagdrempelig. Hij gebruikt nauwelijks boeddhistische termen, wat het boek voor iedereen lekker leesbaar maakt.

Haemin Sunim op Twitter

Zijn stijl van korte overdenkingen en beknopte fragmenten sluit perfect aan bij de vluchtige aandachtsspanne van de moderne mens. Grappig genoeg gebruikt Sunim die stijl om een boodschap te verkondigen die lijnrecht ingaat tegen de tijdgeest van altijd maar drukker, beter en sneller. “Ik wilde iets moois twitteren, dat ons hart raakt en ons kalmeert, zodat het een beetje als een oase wordt, een toevluchtsoord te midden van alle intensiteit,” zegt hij in een interview in de Britste Telegraph.

Al in zijn eerste boek ‘Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt’ pleit de vriendelijke monnik voor het nemen van de tijd: doe minder met meer aandacht. En neem even pauze als je je slecht voelt. “Als je geest rustig is, wordt de wereld namelijk ook rustiger.” In zijn tweede boek draaien de hapklare wijsheden meer om compassie. Sunims boodschap: het leven is niet perfect. Als je die imperfectie omarmt, zal je met meer mildheid en acceptatie naar jezelf en anderen kijken.

School of Broken Hearts

Toch is de monnik niet alleen maar mild. Zo klinkt in zijn teksten ook kritiek door op de prestatiedrang in onze westerse maatschappij. Die volgens Sunim nog sterker is in de Koreaanse cultuur. Het is hem zelf ook niet vreemd: hij groeide op in Seoul en studeerde en promoveerde aan de gerenommeerde Amerikaanse universiteiten van Berkeley, Harvard en Princeton. “Ik hunkerde naar erkenning”, schrijft hij, “maar het gaf me niet de voldoening die ik zocht”. Daarom besloot hij monnik te worden. Hij doceerde nog enkele jaren op een Amerikaanse universiteit en keerde toen terug naar zijn geboortestad om de School of Broken Hearts op te richten.

Daar staan boeddhistische ceremonies en meditaties op het programma. Toch heeft deze ‘school’ meer weg van een therapeutisch centrum dan van een klooster. Mensen met ‘gebroken harten’ in allerlei vormen kunnen er terecht voor bijvoorbeeld creatieve therapie of praatgroepen. Zo is er een supportgroep voor alleenstaande moeders met gehandicapte kinderen en counseling voor wie depressief is of door een echtscheiding gaat.

Praktisch boeddhisme

Heel veel praktischer wordt het boeddhisme niet. En dat is ook te zien in ‘Houden van dingen die niet perfect zijn’. Het boek is niet geschreven om in één ruk uit te lezen. Ikzelf had die neiging wel en merkte dat de tegeltjeswijsheden op een gegeven moment mijn neus uitkwamen.

Beter is het om het boek op grijpafstand te houden voor momenten waarop je je verdrietig voelt of even wat extra inspiratie kunt gebruiken. Als ik in zo’n geval het boek opensla en lees dat ik bij een beproeving niet uit wanhoop moet handelen, maar beter naar een vredige plek kan gaan om daar even stil te zijn, heeft dat op mij een geruststellend en opbeurend effect: “Als je geest zijn diepe stilte aanraakt, besef je dat je genoeg innerlijke kracht en wijsheid hebt om hiermee door te gaan.”

Misschien wat soft, maar dat is het boek ook.

Titelbeeld: Penguin Books

Meer informatie

Lees ook: Boeddhistische boeken: de beste titels volgens spirituele experts

Interview met boeddhiste en psycholoog Tara Brach